Guadiana rivier 👌😍

Het is gevaarlijk om de Guadiana rivier op te varen. Niet vanwege de stroming en de vele boomstammen,  maar vanwege het feit dat je hier niet meer weg wilt. Wat hebben wij veel mensen gesproken die hier jaren geleden met de zeilboot zijn gekomen en dit gebied nooit meer hebben verlaten.  Sommige wonen op de boot, andere hebben een woning gekocht. Jaap uit Mantgum woont hier bijvoorbeeld al meer dan 20 jaar, en spreekt nog vloeiend Fries😅👍

Wij verwonderen ons ook over de schoonheid van de rivier, de omgeving en de lieve bewoners, het overtreft onze verwachtingen.  Naarmate je verder de rivier opvaart wordt het steeds groener en rustiger.  Wat een verschil met de  drukte in de Algarve.

De rivier slingert zowel door Spanje als Portugal  en de eerste  plaats die we aandoen is Sanlúcar.  Een klein dorpje aan de Spaanse kant.  Aan de overkant van de rivier ligt het Portugese Alcoutim. Een kleine veerboot zorgt voor verbinding tussen deze 2 dorpjes. 

Het is wel grappig want als de kerkklokken in Sanlúcar slaan, slaan ze zo'n 100 meter verderop in Alcoutim 1 slag minder, vanwege het tijdsverschil.

Vanwege een festival moesten we de steiger verlaten en we besloten om naar Puerto de la Laja te varen, ongeveer 5 miles verder de rivier op, we zijn nog steeds in Spanje.

Tot onze verbazing ligt er een gloednieuwe steiger,  gefinancierd door Europa.  We liggen er heerlijk alleen, de vogels fluiten het hoogste lied en we hebben het uitzicht op de dichtbegroeide groene heuvels en veelkleurige bloemen.  De zwaluwen zijn heel druk bezig met het bouwen van hun nestjes.  Twee musjes hadden het idee om een B and B te beginnen in onze giek,  maar dat leek  ons niet zo'n goed idee 😅. Maar wat een rust en stilte. Wij beseffen weer hoe bevoorrecht we zijn om hier te mogen liggen,  om maar weer  van geluksmomentjes te spreken 😊🥰.

Tijdens één van onze vele wandelingen langs de rivier komen  we ' in gesprek ' met eeen Spanjaard. Hij spreekt geen woord Engels,  maar we begrijpen dat we met hem mee moeten lopen. Hij plukt een aantal citroenen  van zijn boompje en overhandigd ons deze. 

Na 3 dagen besluiten we om nog zo'n 5 miles verder de rivier op te varen naar Pomerão in Portugal. We zien dat de Sparkling too uit Lemmer ook aan de kleine  steiger ligt. Er is plaats voor 3 boten en we hebben geluk dat er nog een plaatsje vrij is.

Wederom een dorpje zonder winkels. Twee keer in de week komt de bakker in het dorp, mannen onderhouden groentetuintjes en gaan er dagelijks met hun bootjes opuit om te vissen. Verder heeft Pomerão 2 kleine restaurants,  beide gerund door dames.   De menukaart van restaurant Maria is niet heel erg uitgebreid,  ze heeft varkenswangetjes met sla en friet op de kaart 🐷😬. Do as the locals do, eten rond 14.00 uur ,  glaasje wijn erbij en ook maar de wangetjes bestellen.  Ze waren zo ontzettend lekker klaargemaakt dat we nog twee keer bij Maria hebben gegeten. 

We hadden in Sanlúcar een behoorlijke voorraad groenten en fruit ingeslagen maar de voorraad was inmiddels al aardig geslonken. Het wordt ook steeds lastiger om het vers te houden,  want de temperatuur is dagelijks boven de 30 graden.  Een bewoner  van het dorp bood aan om ons met zijn auto naar een dorpje verderop te rijden waar een  buurtsuper was. Hier hebben we dankbaar gebruik van gemaakt, want daardoor konden we langer in Pomerão blijven.🙏

Tijdens één van de avonden in Pomerão werden we muzikaal verrast door Ina, een Duitse jongedame.  Ze stond bovenop de heuvel in het dorp te zingen onder begeleiding van haar gitaar.  Haar mooie zuivere stem weerklonk prachtig over de haven en we zijn samen met Robert  ,onze Schotse buurman , naar boven gewandeld. Zij genoot van ons als publiek en wij genoten van haar prachtige stem.🔝

Er was ons verteld dat we nog verder de rivier op hadden kunnen varen tot Mertola,  maar dan onder begeleiding van een gids die je voorgaat in een veerboot. Er liggen heel veel rotsen op deze route,  en we hebben  maar wijselijk besloten om met de taxi naar het mooie Mertola te gaan.

We liggen inmiddels weer in Sanlúcar. We liggen hier nu met acht  schepen uit Nederland, waarvan er zes in Sanlucar hebben overwinterd. De sfeer is fantastisch, de verhalen zijn groots🤣

Het is erg warm  op het moment en we springen dan ook regelmatig even overboord. De stroming is erg sterk hier, zodat we rond doodtij veilig het water in kunnen. Omdat we al zover landinwaarts liggen is het gelukkig zoet water.

We hebben nog geen idee hoe lang we op de rivier blijven. Johannes is zo enthousiast dat hij  hier wel een stukje land of woning  met een eigen aanlegsteiger wil kopen🙈. Ik heb zo mijn bedenkingen.🤔

15 mei om 7.00 in de ochtend staan we in ieder geval op het vliegveld van Faro om Jorn en Else op te halen.  We zien er ontzettend naar uit om te knuffelen en bij te praten, want dat is inmiddels al veel te lang jaar geleden.🤗🥰 

Begin mei hopen we Luzan en Arnesto ergens hier in de buurt te ontmoeten, dat zou wel héél erg gezellig zijn. 😁💃🥰

En dan terugkijkend naar ons plan: overwinteren in Portugal en in het voorjaar langzaamaan weer terugvaren naar Nederland.  Maar.... wij hebben onze plannen bijgesteld,en  we gaan overzomeren in Nederland😎. Het leven aan boord  op de Vrijheid in Spanje en Zuid Portugal bevalt ons  zo ontzettend goed dat we de terugreis 'eventjes ' hebben uitgesteld.

De tickets  naar Nederland zijn geboekt voor 7 juni/ 3 augustus, en daarna? We wachten maar rustig  af waar de wind ons dan weer brengt.

Continuará 😀⛵️😘